Ochtendnevel: Bard dacht…

…vanochtend ineens: oja, het is alweer bijna die beruchte 9 september. Ja, je moet wat denken als je een beetje saai je ochtendrituelen aan het afwerken bent. 9-11… dat is dus wel mooi 11, en niet 9 september. En zo bedacht ik me hoe onnodig moeilijk er soms toch gedaan moet worden. Kunnen we niet gewoon wereldwijd afspreken: dag-maand-jaar, jaar-maand-dag, of welke volgorde dan ook? Het werkt alleen maar verwarrend. Is het een poging om per gebied toch een cultureel statement te maken? Zo vanne 'maar wij zíjn wel cultureel verschillend van jullie hoor!'. Ik noem het kunstmatige culturele tradities. Net zoals het links rijden op de weg in Groot-Brittannië. Cultureel relativisme is niet aan mij besteed, maar het scheppen van verschillen op schijnbaar puur willekeurige wijze, puur en alleen om onhandig en eigenwijs te zijn, daar zie ik het nut, laat staan het culturele, nog niet zo van in. Is het omdat culturen steeds meer naar elkaar toe groeien en er toch een angst heerst om wel erg veel op elkaar te gaan lijken? Klinkt "Westerse Wereld" zo beangstigend dat we toch even de grenzen nog extra willen benadrukken? Terwijl wanneer we het over Afrika hebben, we het toch wel gemakkelijk vinden om te denken aan een woestenij vol creperende kinderen, moordende negerstammen en corrupte politici. Misschien is dat het wel: we willen liever niet dat er op zo'n zelfde wijze een simplistisch beeld van onze cultuur gecreëerd kan worden. Tja, wat valt er nou over te zeggen…iets zinnigs nog?…moeilijk hoor…laat ook maar. Eerlijk gezegd doet het onderwerp me ook niks, en elke opmerking over culturen, tradities en grenzen klinkt als een ver-van-mijn-bed-show en brengt geen inlevingsvermogen op gang. Het enige waar ik waarde aan hecht, is de boterham met pindakaas. Denk klein, noemen ze dat toch?