Soms kom je zomaar het citaat van de dag tegen:
"I wish my lawn was emo so it would cut itself."
En dan denk je in een enthousiaste opwelling: ja, dit wordt mijn lijfspreuk!
Maar voorts slaat al snel de twijfel toe: hoe kan dit nu mijn lijfspreuk zijn? Ik héb niet eens een grasvlakte tot mijn beschikking! De volgende stap is de lijfspreuk aan je eigen situatie aan te passen. Wat heb ik dan wel waarvan ik liever heb dat het zichzelf kortwiekt? Baardgroei. Zodoende:
I wish my beard was emo so it would cut itself.
Tevreden met deze aanpassing leunde ik achterover...voor eventjes. Een stemmetje in mijn achterhoofd (of eerder, in mijn kin, misschien?) vroeg zich af of het nu wel zo fijn was om een emo-baardgroei te hebben. Het is geen prettig idee om er constant angstvallig voor op te passen dat je niet bezwijkt aan scheerverwondingen.
...tot zover de diepzinnige overpeinzingen van de dag. Fin.
2 comments:
re-animatie en potten? verklaar je nader...
Baarden kenmerken de filosofen en die baarden moeten zichzelf niet scheren. Dat is gevaarlijk. Baarden die zichzelf scheren zijn gevaarlijk. Ik hoorde eens een verhaal over een man met een baard en die baard schoor zichzelf, wat dus heel gevaarlijk was voor die man. Die man is er aan bezweken. Dus baarden die zichzelf scheren zijn heel gevaarlijk. QED.
Post a Comment