Lentigo Solaris

 

De vlek nam zijn hele gezicht over

Hij werd de zon, de zon een vlek in een gezicht

Zo stierf hij nooit, dacht hij kwaadaardig

afstel is de dood

 

iets in jezelf raakt steeds verloren
je loopt buiten en kijkt hoe gebouwen afsteken
tegen de allesomgrijzende lucht
je passeert een haag waarin plastic lint eeuwig sterft

je stelde uit naar buiten te gaan
nu loop je daar
overal dwalen mensen
dingen vreten je op
mensen blijven ver weg
je versnelt je pas, naar binnen toe

je keert terug in je hok
je schrijft erover, even
je mist de mensen, buiten
de mensen in je hoofd

dan toch iets over c?

 

Kaderen, altijd omkaderen. We hebben een schema, om ons vrij te voelen gaan we in een restaurantje zitten tussen anderen die zich willen losweken, eventjes maar, niet te lang hè, want het moet wel comfortabel blijven. We kopen dingetjes, laten ons bedienen, zijn lief en vriendelijk, gaan weer verder, laten iedereen ploeteren, en dan wordt het toch te druk in ons hoofd. Snel naar de mindfoolness, om ons hoofd leeg te maken! Van 18.00 tot 19.15, plus vijf minuten extra om rustig een gratis koekje met thee na te kunnen kletsen, allemaal tegen kost en tijdelijke inwoning. Vlug, door naar het volgende ding om de dag af te ronden. Heb je dat al gedaan? Nee? Echt doen, hoor. Lijstjes, vol hoofd, o, echt, nog zes dagen tot de volgende hoofdleegmaak, hoe houd ik dat vol? Beetje wijn? Beetje buiten schaatsen, dure koffie van lief lachende mensen die ploeteren om hun hippe plek af te kunnen betalen aan de gemeente of een smerige speculant? En nu? Filmpje? En toen, en toen, toen was het stil. Konden we nergens heen. Dingen gingen dicht. We moesten rusten. Fijn! Virus tegen de waanzin! De lucht werd schoner, onze longen voller. Maar zo makkelijk kom je er niet vanaf hè. We bouwden voort op ons fundament. Beetje verzetten die muurtjes, dan kan alles gewoon door, beetje meer binnenshuis, beetje meer scherm, maar gewoon hetzelfde. Cursusjes eenzaamheid verdrijven. En het werd enger. Want er kwamen juist meer hokjes bij. Bosbadderen: je mag niet zomaar gaan wandelen en dan stilstaan hè. Nee, want als je stilstaat en om je heen kijkt, de aarde ruikt, de lucht proeft, dat soort dingen, dan moet je wel eerst even een gids aanschieten om dat te kunnen. Tussen 11.45 en 12.00 verzamelen, dan tot 14.55 relaxen, even niks, en dan mag je het nog 40 minuten zelf proberen. Daarna 20 minuten uitleg over je verbetermogelijkheden. En dan kun je naar huis. Even ontspannen met een kopje thee? Wat haal je in je hoofd? Zomaar? Hoe dan? Wat ga je dan met die energie doen? Wel vooruit blijven denken hè?

 

GA JE NOU ECHT GEWOON OP DE BANK ZITTEN MET EEN BOEK? LUIE KLOOTKUT! NIET EENS EEN RUSSISCHE KLASSIEKER.