seulement Une

Een straalzon over hoofden van goud,
een zicht op landschap vol schoon oud,
bovenal blijft in de ogen de weerschijn
van dat wat
geen goud
-schijnend maar licht haarzelf-
geen schoon oud
-schoon maar eeuwig jong-
zowel naast als langs overal
bij mij blijft en zal zijn
Maakt gelukkig!

nog meer woorden

Wanneer we zingen, dan schreeuwen we.
Wanneer longen zich vullen met de omgeving
wordt de omgeving één in onszelf
en storten wij haar uit,
over onszelf en al het andere.

En tegelijk verglijdt het allemaal,
niets blijft, alles is ongrijpbaar.
Deeltjespolitiek is voor de minderen,
voer voor woorden.

Inhaken: we zijn mooier dan woorden!
Gebrek aan besef daarvan is oorzaak van onderlinge oorlogen van strijd tegen strijd die niets opleveren. Besef is ongrijpbaar. Valt niet te beseffen. Staat op losse schroeven. Moet nodig aangedraaid worden. Draait slechts om één ding. Het dingmatige, dwangmatige, beheerszuchtige, illusionaire idee van een onderliggend begrip.

Wartaal
Je moet het leven om het te zijn. Leef en ben. Ik ben dus ik leef. En jij? Dans jij wel naar Gods woord? Het enige idee dat weerspiegeld wordt in ogen van goud is datgene wat blikt in andersmans aktetas. Zonder blikken of blozen eten wij van een bord dat een ander was voorgezet. Neem een hap, ik gun het je. Een religieus beginsel is uitgangspunt van ellende. Ellende is de eeuwige valkuil: welkom in Gods Rijk? Schep je eigen rijk, schep jezelf rijk. Schep nog eens op. Schenk nog eens in.

Maar hoe zeg je wat?

Stralend verschijnen van zonnestralend wegkwijnen bij een verpieterd ogenblik waarin alles verloren lijkt te gaan zonder er ooit geweest te zijn. Een melancholisch moment is terug te horen in een aaneenschakeling van klanken die op elkaar bouwen en onderling vertrouwen op een samenhang die afgemeten wordt aan het onmeetbare en daarom geen meetlint behoeft: meten is geen taboe maar gebeurt niet als afzonderlijke actie: het gebeurt wanneer de dingen gebeuren die samen iets zijn.
Maar hoe zeg je zoiets?

Het is niet slecht, en het is wisselend,
het is zo voorbij en het is voor altijd.
Het blijft en komt soms weer opzetten.

Kracht van muziek, neem nu Empyr (goegel, eerste hit is raak): ze zeggen het, zonder woorden zelfs (met daarbovenop ook nog eens woorden).

Woorden, van die bepaalde dingen die geen vrijheid gunnen behalve in onbepaalde vaagtes van verre vergezichten die horizonten omlaag doen tuimelen. Woorden zijn toch de minderen als het om werkelijkheid gaat. We hebben mooiere dingen gemaakt ondertussen.