Zonder een weg om te slaan,
-een bladzijde- komt in mij op,
waarheen het ook gaan moge:
Het gaat altijd rechtuit, nooit rechtdoor.
Zonder gekronkel, geen gemaar,
want daar hebben we al genoeg van op deze aardkloot.
Stapt fier in de diepte,
en verdwijnt met een afschuwelijke gil uit het zicht.
Het is altijd te vroeg, het is altijd te laat.
We kunnen maar beter niet op tijd leven.
No comments:
Post a Comment