klets is ook praat

Een mooi leven voor even,
dat is als je droomt en wakker blijkt te zijn,
maar al snel door de slaap overmand wordt.

Overmand worden, dat is echt een negatieve uitspraak volgens mij. Zou er niet ook een uitspraak als 'overvrouwd worden' moeten bestaan? Als je wordt overmand door emoties, betekent dat dat je ze niet meer de baas bent: de emoties nemen de leiding. Meestal betekent dat niet dat je onbeheersbaar vrolijk wordt. Omdat er in het werkwoord zelf al sprake is van een culturele lading van de sekse, kan het werkwoord geen neutrale betekenis hebben. Het geeft een onvrijwillige overmacht aan, en macht is cultureel bepaald dan weer iets typisch mannelijks. Frappant dat 'overmand worden door' meestal in een context van emotionaliteit gebruikt wordt: emoties worden traditioneel toch als een vrouwelijk domein gezien. Dus als een persoon overmand wordt door emoties, betekent dat dat de emoties je even te machtig worden: de persoon wordt intern verscheurd door de mannelijke en vrouwelijke kant.

…zulke analyses komen dus voort uit traditionele psychologisering. Het levert niets anders op dan nietszeggende, onverduidelijkende en clichématige kletspraat. Het hele man-vrouw onderscheid zoals dat zo vaak wordt gemaakt en toegepast op allerlei domeinen, is één van de hardnekkigste en verwarrendste verzinsels sinds het idee van een God die ons heeft ontworpen naar Zijn of Haar evenbeeld. Al onze gedachtes zijn ontstaan door culturele ontwikkelingen, en cultuur is op haar beurt weer ontstaan door ons denken. Net zoals de kip en het ei op hetzelfde neerkomen, is er geen definitief cultureel verschil aan te wijzen tussen mannen en vrouwen. Culturen veranderen, en Hillary Clinton zou best eens president kunnen worden…waarmee ik maar wil zeggen: al zijn vrouwen en mannen definitief anders, we weten nog steeds niet waar het 'm precies in zit als we de complexiteit van het menselijke gedrag en cultuurgoed gaan analyseren.

Als je wordt overvrouwd,
val je dan gewoon,
in het niets,
omdat het niet bestaat,
en je jezelf verliest in betekenisloosheid?

Als iets niet bestaat, en je stelt het je toch voor, bestaat het dan? Natuurlijk bestaat het dan, maar wat als je je niets voor kunt stellen bij je voorstel(ling)? Ik kan me niet voorstellen wat overvrouwd worden zou moeten of kunnen betekenen. Ik heb zojuist een leeg concept geschapen, kan dat? Maar het heeft wel een geschiedenis, een oorsprong. Alles heeft een context. Iets dat zonder context is, is alles. Dus alles is zonder context? Hèhè, wat een flauw spel met taal, laten we er maar een .