Cuckoo!

Het was vanochtend een ware revelatie: heeft iemand ooit beseft dat de trein een grote kinderboerderij herbergt? Vlak voordat mijn trein zich naar station Tilburg begon te manoeuvreren, zag, of liever hoorde, ik het licht. De eerste schommeling van de trein bij de wisseling van spoor veroorzaakte een gebalk dat mijn gewaarwordingen nieuw leven inblies: er was een ezel aan boord. Het prachtige klaaglijke geluid werd al snel ondersteund door een stelletje morrende kippen dat aan hun ochtendritueel begon. Van het één kwam het ander, en al snel werden er meer dieren wakker terwijl de trein zich in alle bochten wrong en kronkelde om het juiste spoor te bereiken. Het gewaggel van een groepje ganzen nam vorm voor mijn geestesoog toen ik ze vanuit de gang achter mij aan hun ochtendwandeling hoorde beginnen. Langzaam naderden we ons einddoel; ergens verderop in de trein hoorde ik nog een paar varkens welluidend maar beleefd brommen, maar een laatste knor en toen klonk dan toch het felle eindsignaal.

…jammer dat ik dan bij aankomst op mijn woonadres in Tilburg niets anders aantref dan een toilet dat onverstoorbaar bezig is met het blank zetten van het omliggende tegelterritorium. Leuke huisgenoten heb je dan, laten niets aan de fantasie over.