de Echt

Dromen zijn uiteindelijk ook niets meer dan
zinnespeelsels, onzinnig spel van verwarring,
onbelangrijk herstel van chaos,
schepping van nieuwe nietsen,
verlaten van harde paden,
doorkruisen van opgeworpen landschappen,
bezielde spinsels van hersenactiviteit,
zonder realiteit,
behalve de zin ervan,
maar wat IS de zin ervan?

Is het een 'inzwevend kameren', een eigen orde,
met een open deur, wanneer je wakker wordt?
Eet je wel genoeg, of is het net teveel,
slik je alles door, of spaar je,
voor die brok in je keel? Die je niet wilt,
niet kunt voelen, voordat het te laat is.

Schrijven op de automatische piloot en daarna
de logica van de woorden,
het betekenen van de flarden aan elkaar rijgen,
een ketting maken uit niets dan kralen zonder snoer.
Losse verbanden die nadien zijn gelegd,
maar wel fossiliseren in je hoofd:
neem het niet te licht, want dan zweef je weg
van je huwelijk met de aarde.