ik zie het leed rond je neus tekenen
lijnen zich af
en aan beweegt het leven
als een dynamiek die steeds
een beetje meer wegsnoept
dan geeft en de naïviteit
verdwijnt maar wordt herinnerd
in de lijnen die iedereen ziet en steeds duidelijker
herkent en op zichzelf betrekt
en en en zo groeien we uit elkaar en isoleren
in medeleven voor en naar
een gedeeld lot en afzonderlijk einde
blijven we elkaar zien
No comments:
Post a Comment