Sp1noza

Je kunt stellen dat mensen dingen naar hun eigen inborst benoemen: al snel wordt iets algemeen vies of lelijk, en is het niet meer alleen ons eigen perspectief dat die adjectieven toedeelt. Maar waarom zou je dat ook niet voor veel meer dingen kunnen stellen? Waarom is iets zwakker wanneer het niet noodzakelijk moet bestaan maar ook niet kan bestaan? Iets dat noodzakelijk altijd moet bestaan en dus oneindig is lijkt bij Spinoza een absolute voorkeur te hebben. Het is dan ook de basis van zijn filosofie en volgens hem het beginpunt van de reconstructie van de wereld (uitlopend in de analyse van het menselijk denken). Spinoza bouwt een wiskundig bouwwerk om aan te tonen dat die ene, oneindige substantie (zij het God of Natuur) een onontkoombaar begrip is voor elke wereldbeschouwing. Oneindigheid is alleen net zozeer deel van het welles-nietes spel als mooi tegenover lelijk. Met dat verschil dat we alleen eindigheid kennen en ervaren, en dat er voor een idee van oneindigheid in den beginne uit ons voorstellingsvermogen geput moet worden. Spinoza had een groot voorstellingsvermogen, dat is in ieder geval de eerste en zeer positieve conclusie die we mogen trekken. Meer zullen er vast en zeker volgen.