Nieuwsflash

Je bent niet van porselein.
Misschien heeft je moeder je dit nog ooit wijs weten te maken, maar dan wordt het nu toch echt hoog tijd om ook te ontdekken dat je moeder niet altijd gelijk heeft, laat staan het laatste woord.
Dat je niet van porselein bent, heeft enkele gevolgen:

1
Je breekt niet in duizend stukjes als iemand er even iets uit schreeuwt dat om schreeuwen vraagt. Dus alsjeblieft, bij heftige emoties hoort heftige muziek. En als je geen heftige emoties kent, ben je maar half mens.

2
Je kunt stuiteren. Dat betekent dat je van mening kunt veranderen, klappen kunt absorberen en het niet erg vindt om een andere richting te verkennen als die op je pad komt.

3
Als je een andere stuiterbal tegenkomt die jou een andere richting op wil duwen, blijf je ook gewoon heel flexibel. Je begint niet met scherven te gooien als ware je een primitief oorlogstuig. Waarom niet? Omdat je geen scherven hebt. Je absorbeert andere richtingen en trekt er je eigen plan uit. Als iemand eens flink tegen je aan stuitert, is dat niet kwaad bedoeld. Die ander weet heus wel dat je niet kunt breken, ook als je dat zelf niet weet. Je weet zelf trouwens toch ook heel goed dat een stuiterbal pas interessant wordt als de stuiteropeenvolgingen complexer worden?

4
Een stuiterbal is een skepticus. Dat betekent dat je overal tegenaan stuitert om te kijken of het wel bestaat. En als je niet kunt stuiteren, verwerp je het bestaan gewoon. Als je er immers niet tegen kunt stuiteren, heeft het voor jou geen functie, en kun je zonder problemen het bestaan ontkennen. Mocht je er op een later stadium toch tegenaan kunnen stuiteren, dan zul je er van hartelust op los stuiteren. Uiteindelijk wil je namelijk de ware aard van alles blootleggen. Een ware skepticus is namelijk de meest fundamentele idealist.

Ergo, je bent niet van porselein.
Je bent een stuiterbal.
Q.E.D.
En nou stuiteren!

(Voor skeptici: Deze bewijsvoering is geheel opgesteld volgens Euclides' Geometrische Vorming.)