Bluf

Dus dan weet je het vast:
houd je maar vast voor wat komen gaat,
al heeft het geen zin,
want ik blaas je toch omver,

mee in de stroom van overrompeling,
over loskomende bodems
sleur ik jouw ooit rotsvaste vertrouwen;
ik had je nog zo gewaarschuwd

maar jij onderschatte de kracht,
je weet toch,
ik zei je toch,
ja, niet dan,
wat dacht je dan?
komt-ie dan,
ik zeg het je! jajajaja!
(ik zei nog zo)
dat het mannetje er staat
en in alle luidruchtigheid
niet luisteren kan,
verzonken in zijn eigen draaikolk.