14.2.11

God Bewijs

Het is altijd teleurstellend een groot kritisch denker op het einde van zijn of haar leven toch een overstap te zien maken naar een geloof in iets goddelijks. Menigmaal komt het voor dat zo'n ouwe zich steeds verwoeder gaat afvragen of er geen sluitende bewijzen zijn voor iets. Het heeft denk ik iets met angst te maken. Voor de dood of zo.

...oké, laten we daar niet lichtzinnig over doen. Maar kritisch blijven: altijd. Daarom bij deze voor eens en voor altijd een uitsluitsel voor al die slappelingen en leugenachtige zelfbedriegers. Een geloof in een God zou niets voorstellen als je die God zou kunnen begrijpen. Want wat stelt zo'n oppermachtige God dan nog voor, als je die met je ietemieterige mensenbreintje kunt bevatten en beredeneren? "O, maar God schiep ons toch naar zijn evenbeeld?" Sorry, dat citaat komt niet uit een geautoriseerde bron, noch is het overtuigend, dus dat nemen we mooi niet mee in ons uitsluitsel. Een kritisch denker die een heel leven heeft beredeneerd dat het zinloos is om met een Godsbegrip te werken, simpelweg omdat het niet werkbaar is voor de menselijke toestand, heeft het tot dan toe goed begrepen. "God" is als concept per definitie niet in te passen in menselijke redeneringen, logica, begrip etc.: het ontstijgt, overkoepelt, ontvlucht eraan.

Maar dan komt iemand leunend op de rand van het sterfbed opeens met een redenering waarin onomstotelijk vaststaat dat God toch bestaat! Wat gebeurt er hier? Een staat van dementie, me dunkt. Menig persoon geeft zich hier aan over en wordt vol vreugde opgenomen in het leger van onverdroten voortmarcherende Godbedruipers. Diezelfde Godlikkers zien even door de vingers dat het dan gaat om een redenering waarin God wordt "bewezen" door Die in te kapselen in een menselijke redenering: louter logica, droogte, orde. Geen alomvattende afspiegeling van de werkelijkheid dus. Want wat is de werkelijkheid? "O, maar die kan alleen God kennen, daar zijn wij als mensen ontoereikend voor." Zie hier de hubris, de cirkelredenering waarvoor men zichzelf blind maakt. Snap jij 'm?

Er is maar één conclusie: als je echt in een God zou willen geloven, als je daar echt recht aan zou willen doen, moet je toegeven dat je niet weet of zoiets wel bestaat, en meer nog: dat het buiten jouw belevingswereld staat, omdat je een mens bent. Je hebt niets aan het concept binnen het vormen van je wereld; het leidt alleen maar tot misvattingen en onenigheid, vertroebeling van het menselijk begrippenapparaat en ga zo maar door.

QED

No comments: