Ruimen

Drugs: geestontruimende middelen.
Het verjagen van de geest door middel van (tijdelijke) doding.
Geestdodendheid: afstomping middels beurse, blauwe plekken
die spontaan ontstaan na aanraking met bepaalde middelen.
Geestontruimende middelen: die zaken die je hoofd niet leuk vindt.
Middelmatigheid: nooit genoeg.
Een afsluiting.

Een opening.
Omdat altijd alles doorloopt. Of het nu voorbijloopt of juist
in elkaar overloopt in verbondenheid:
je hebt er op de één of andere manier mee te maken.

Een afscheid. Een afscheiding. Ergens tussenin. Dat is ook iets.
Maar het is eigenlijk op zich niets. Beter is het zodoende dat soort zaken te negeren.
Compleet. Dat is het nooit.

Wat zeg je?
Spontaan ontstaan, dat klinkt hier toch wel het mooiste.
Dat zei ik.
Maar wat zei jij?
Ik zei een zin maar kreeg geen antwoord terug, alleen letters.
Aan elkaar geplakte letters, maar ik voel geen woorden.
Diep van binnen heerst verwarring.
Maar dat is niet per sé geestdodend, integendeel.
Verwarring ruimt zichzelf, draait in zichzelf rond,
blijft cirkelen en deelt, splitst en geeft af.
Het is als een vlek die je er niet uit krijgt.
Zo eentje die zich blijft uitbreiden.
Spreiden, hemelsbreed.
"Kijk, we hebben een horizon geschapen."

Uit Zicht.