spoor- en stemmingswisselingen
Het gaat heen, het gaat heen,
zonder oog voor tempo,
ratelt door, dondert donder,
en alles wat ik ooit zei,
zwijgt, wonder boven wonder,
en de enige stilte ligt
in mijn stem, die verbrand,
de tong zoekt, die onverlept
en onverlamd weer verder kan
gaan op hetzelfde spoor,
maar dan 'n ander.
No comments:
Post a Comment