Het is zo, of toch niet, dat alles wat je zegt alles markeert wat je niet zegt. Tegelijkertijd betekent elk woord meer dan wat je zegt, ook al wil je zelf niet alle betekenissen die er aan vast plakken als verantwoordelijkheid dragen. Het enige dat je wilt zeggen, is verborgen achter een sluier van woorden die een chaos veroorzaakt en de wereld zoveel complexer terugspiegelt dan 'ie eigenlijk is. Jammer genoeg is ons begrip tegelijk onlosmakelijk verbonden met die woorden, en kunnen we zonder woorden geen begrip van de werkelijkheid scheppen.
Maar diep in de ogen,
zie je dan toch wat altijd al verborgen lag,
en geen woorden nodig had om uitgesproken te worden.
De werkelijkheid is een oneindige paradox van perplex-staan, en we staan er allemaal met open mond naar te kijken. Soms ontsnappen er woorden aan die mond, woorden die een eigen leven gaan belijden en jou verrassend genoeg vaker tegenspreken dan naar de mond praten. Maar een nuttig weerwoord is nog altijd beter dan een mond vol rotte tanden. Laten we allen vooral tandartsje blijven spelen, misschien komen we dan toevallig nog eens ergens.
No comments:
Post a Comment