Stralend verschijnen van zonnestralend wegkwijnen bij een verpieterd ogenblik waarin alles verloren lijkt te gaan zonder er ooit geweest te zijn. Een melancholisch moment is terug te horen in een aaneenschakeling van klanken die op elkaar bouwen en onderling vertrouwen op een samenhang die afgemeten wordt aan het onmeetbare en daarom geen meetlint behoeft: meten is geen taboe maar gebeurt niet als afzonderlijke actie: het gebeurt wanneer de dingen gebeuren die samen iets zijn.
Maar hoe zeg je zoiets?
Het is niet slecht, en het is wisselend,
het is zo voorbij en het is voor altijd.
Het blijft en komt soms weer opzetten.
Kracht van muziek, neem nu Empyr (goegel, eerste hit is raak): ze zeggen het, zonder woorden zelfs (met daarbovenop ook nog eens woorden).
Woorden, van die bepaalde dingen die geen vrijheid gunnen behalve in onbepaalde vaagtes van verre vergezichten die horizonten omlaag doen tuimelen. Woorden zijn toch de minderen als het om werkelijkheid gaat. We hebben mooiere dingen gemaakt ondertussen.
No comments:
Post a Comment