Ach, dat doet maar en dat doet maar. Mensen poepen de hele dag de ene zin na de andere uit, maar zoals het werkwoord al deed raden: het meeste is regelrechte stront, rechtstreeks geschikt voor de mesthoop. Maar je weet: zonder mesthopen is er geen voedingsbodem om een vruchtbaar bestaan op op te bouwen. Dus zolang mensen elkaar onder blijven smeren met elkaars uitwerpselen, kunnen we gerust zijn: de wereld leeft door.
…jaaa, een sonnetje!!!
Uit de Losse Duim
Met een vrolijke noot
blaas ik jouw fortuin tot schroot,
en lach om de ellende, waaruit nieuw leven groeit,
dat dan weer andermans paradijs verschroeit.
En op die helse assen
staan wij hysterisch te dansen.
Denk niet: ik word gek,
maar blijf met het leven sjansen.
Laten we niet te belerend worden,
begeven we ons op gekende paden?
Het einde laat zich zeker raden.
Een clou, had je dat gedacht?
Reeds lang werd er op gewacht,
maar het leven is geen grap. Of gedicht.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment