Geachte, edele en achtbare, het is u drieën vast ter ore én ogen (visueel ingestelde wezens als we zijn) gekomen dat een niet nader te bepalen vaagheid bepaalde vormen heeft aangenomen. Of dit zorgelijke vormen of anderszins zijn, daarover durf ik geen uitsluitsel te geven. Ik zou niet willen zeggen dat dat door een gebrek aan lef of daadkracht van mijn kant komt. Precies de vinger erop leggen kan ik niet. Denk ook vooral niet dat ik dat niet zou willen. Laat dit liever even in het midden, opdat wij verder kunnen met de vaagheid waarover ik u spreken wilde.
Welnu, deze vaagte speelt zich niet alleen buiten onze muren, maar ook hierbinnen af. En dat is zorgelijk. Dat is dus een concreet probleem waar we zo snel mogelijk stappen op moeten ondernemen. Een aangepast beleid uitstippelen. Duidelijk, toch?
No comments:
Post a Comment