Wij warmen onze armen en hoofden aan de zon. Onze ontblote
rug verbrandt aan de bovenste rand. Het vocht in onze longen verdampt en we
kunnen weer vrij ademen. De olijfolie verliest de volheid van haar aroma.
Fruitvliegjes bevolken onze keukens. Larven ontwaken en groeien in de dampende
warmte van bakkende vuilcontainers. Een wit schimmelspoor neemt bezit van een
steeds groter gebied op de rimpelende sinaassappelschil. Bloemen en groene
sprieten schieten omhoog tussen de stoeptegels waar de geur van zinderende hondenpoep
nooit veraf is. Ik loop langs en verstoord vliegt een zwerm strontvliegen gonzend
op. De wolk blijft hangen en daalt al snel weer neer. Met vereende krachten
tilt men de hondse mesthoop op en gaat ermee vandoor. Ver boven me, op de rand
van de dakgoot, neemt het gezelschap plaats om voortaan verder te genieten van
de delicatesse zonder tussenkomst van vervelende voetgangers. Zulks is de
kracht van de zon. Zij discrimineert niet. Alles is mogelijk.
No comments:
Post a Comment