ZELFDODING

<publicatiedatum onjuist, onafgewerkt>
Zelfmoord is nooit goed te praten, en toch bestaat het. Hoe gaan we om met onredelijkheid en ongerijmdheid in het bestaan? (In ieder geval niet met een gedicht waarin eindrijm voorkomt.)

 

 

 

ik had iets in de hand

en gaf het uit handen

op een vinger

balanceerde de speldeprik

die me zou verlossen

van een stekende pijn

 

diep groef ik

maar nog vond ik

alleen maar leegte

en niet een antwoord

dat mij rust kon geven

 

ik stak toe

en liet me gaan