dacht je

dat ik gestopt was?

voor wie?
...
dat had je gedacht
voor niemand nie
en al helemaal niet voor mezelf

Niemand Nie is een rare naam om te dragen. Ik stel het me voor als een onhandige schoudertas waarvan de band één schouder insnijdt en de tas tegen je heupbot botst en schuurt met elke stap.
Om de zoveel tijd wissel je van Kant.

Op een gegeven (of liever, een door jezelf genomen) moment haal je de band van je schouder en besluit je de tas van boven in één hand geklemd te dragen. Natuurlijk struikel je daarna eerst even bijna over de te lange band die zich rond je benen krult. Die prop je ook in je handpalm. Dit is even beter, tot je hand begint te verkrampen. Je gooit uiteindelijk de hele reutemeteut in een stinkend kanaal, en bedenkt je dat niemand nie zo'n naam ooit zou moeten hoeven dragen. De tas blijft hangen aan de dobber van een nietsvermoedende hengelaar.