Ik geloof niet dat een doel ooit haar middelen kan heiligen.
Dat betekent immers dat de middelen een heiliging
nodig hebben, oftewel: dat het niet in de eigen aard aanwezig is. Heiliging
is dan ook, zoals zoveel rituelen met een religieuze connotatie, een hypocriete
onderneming. Iets is wat het is van zichzelf, en als iets de ware aard van een
doel kan blootleggen, is het wel de verzameling aan middelen die ertoe ingezet
dienen te worden. Middelen en doelen zijn in ware, niet toegedekte aard altijd
in strikte harmonie met elkaar verbonden.
Dus als je in je zuurheid de wereld zuur benadert, ben je in
harmonie. Als je anderen onrechtvaardig beoordeelt omdat je meent dat het
systeem van de moderne wereld waarin je leeft jou fundamenteel onrecht aandoet,
dan ben je in harmonie. Maar het lijkt me dan wel heel vruchtbaar om te kijken
naar andere doelen en andere middelen, andere beginstellingen om je leven
waarlijk en kritisch op te proberen te bouwen. Niemand kan zichzelf immers
beter scheppen dan de mens. (En dat je je soms tot middelen moet wenden die je
niet al te groots zinnen, soit,
daarover struikele men niet al te hard anders komt men nergens.)
No comments:
Post a Comment