geconstatipeerde femancipatie

In de toekomst kijkt men zo aan tegen de dan al lang breed draagvlak hebbende maatschappelijke oplossing van de seksen:

 

Waarom zouden we mannen castreren?

Dit is een vraag die soms gesteld wordt. Vaak is het argument om de man niet te castreren: omdat het niet natuurlijk is. Dat het zielig is voor de man om hem van zijn mannelijkheid te beroven.  Maar, wat is natuurlijk?

Territorium

Normaal gesproken zou een man in het wild een territorium hebben van ongeveer vijf hectare groot. Hier vallen het kernterritorium en het leefgebied onder.

Kernterritorium

Het kernterritorium is de (kleine) plaats waar de man eet, slaapt en speelt. Deze plek moet veilig en comfortabel zijn en wanneer nodig ook privé. Hij moet zich terug kunnen trekken in zijn kernterritorium en rust kunnen vinden zonder gestoord te worden door andere mensen.

Leefgebied

Het leefgebied is het gebied buiten het kernterritorium. De wijdere omgeving wordt gebruikt voor de jacht, het afbakenen van grenzen en het vinden van gewillige vrouwen. Het verdedigen van je territorium is voor deze mannen heel belangrijk, want als je dit verliest dan betekent dat verlies van je leefomgeving en moet je het elders zoeken.

In de maatschappij waarin we nu leven wonen vaak meerdere mannen in één huis en bij de buren vaak ook. Dit betekent dat onze mannen worden gedwongen om samen te leven op een voor de man veel te klein territorium. Mannen zijn van nature solitair levende dieren en ze leven in het wild dus niet in grote groepen samen. Hier zijn wel uitzonderingen in. Dit heeft te maken met de aanwezigheid van genoeg voedsel voor de mannen waardoor ze niet hoeven te jagen. Mannen kunnen zich gelukkig dus wel goed aanpassen als ze in groepen leven, maar ondanks hun aanpassingsvermogen ontstaan er steeds meer gedragsproblemen.

Terug naar de ongecastreerde man

Wat betekent het, als u of de buren een man hebben rondlopen die niet gecastreerd is? Deze man zal met hand en tand zijn territorium verdedigen. Het kan heel goed zijn dat hij goed met de buren door één deur kan en dikke vriendjes is met de overburen, maar misschien niet met die man een straat verderop.

Daarnaast zal hij vandaliseren ("taggen") om aan andere mannen duidelijk te maken dat dit zijn territorium is. Misschien doet hij dat niet bij u thuis, maar dan gebeurt het wel in de tuin van de rest van de buren en misschien zelfs wel bij hun in huis wat natuurlijk helemaal niet prettig is. Ongecastreerde mannen zullen bijna altijd gaan zwerven, ze zullen veel en vaak van huis weg zijn ("werken"), ondanks dat ze toch vaak even binnen komen om te eten. Dit zwerven doen ze in de hoop een leuke gewillige vrouw tegen te komen. Om zijn genen door te geven zal de man met zo veel mogelijk vrouwen proberen te paren en hier zullen dus veel ongewenste nakomelingen uit komen. Om ervoor te zorgen dat er niet nog meer ''ongewenste'' baby's op de wereld komen, is het alleen al noodzaak om de man te laten castreren. De drang om maar op zoek te zijn naar een leuke vrouw is voor de man stressvol en vaak zijn deze mannen rusteloos.

De ongecastreerde man heeft: meer de neiging om weg te lopen en daardoor meer kans op een ongeluk; vaker verwondingen (bijten en krabben) door vechtpartijen; een hoger risico op besmettelijke ziektes zoals niesziekte, FIP en HIV. Daarnaast zijn er de kosten van de bezoekjes aan de huisarts door het oplopen van wonden en pijnlijke abcessen. Ook komt vergiftiging van mannen voor door mensen die het niet fijn vinden dat er steeds in de tuin of het huis getagd wordt. Al met al wel genoeg redenen om de man wel te laten castreren. De beste leeftijd om de man te castreren is vanaf zes maanden tot ongeveer een jaar.

 

(*even voor alle duidelijkheid: ja, ik heb deze tekst gescooped van de website van een dierenkliniek, en er wat lichte aanpassingen in aangebracht)