rakelings gepasseerd
genoegen
dreunt, draaft
...en reutelt
een laatste
rochel des doods.
Men wordt steeds wedergeboren met
slaap in de ogen.
*ooit geschreven staand achter een kassa in een ooit-boekhandel, sindsdien dwalend als vod in mijn portemonnee. Tot nu...
19.2.14
7.2.14
zo begin je dus geen sollicitatiebrief...
Historische ontwikkelingen kunnen altijd mooi vervat worden
in een overkoepelend verhaal. Toch zijn veel ontwikkelingen die parallel aan
elkaar lopen op willekeurigere wijze met elkaar verbonden dan we zouden willen
denken. De industriële revolutie en wetenschappelijke ontwikkelingen hebben een
parallelle ontwikkeling, maar het is de vooruitgang in de wetenschappen die de
ontwikkeling van de industrie bepaalt - en de industrie bepaalt wélke
ontwikkelingen worden opgepikt. De bio-industrie is er een wrang voorbeeld van.
Er wordt ontzettend efficiënt, met alle moderne middelen die voorhanden zijn,
ingespeeld op de vraag naar vleesproducten. Het wrange is dat er vanuit de
moderne wetenschappen ook steeds meer onomstotelijke argumenten komen voor het
in veel essentiële opzichten gelijkstellen van mens en dier. Hier beginnen de
parallellen elkaar te ontlopen: industrie en markt stellen een verantwoorde
houding vaak op de laatste plaats. De prikkel om dat te veranderen moet komen
vanuit andere hoeken. Niet in de laatste plaats heeft één controlerende en
bijsturende instantie hier een grote verantwoordelijkheid: de overheid.
Tenminste, dat zou passend zijn binnen deze naïeve theorie.
Subscribe to:
Posts (Atom)